Kineski fond razmišlja o ulaganju u Evropu

21.04.2009. / 8:25

PEKING,  Kineski državni stabilizacioni fond “China Investment Corporation” razmišlja o ulaganju u Evropu, izjavio je predsjednik Uprave te 200 milijardi dolara vrijedne organizacije Lou Đivei.
On je potvrdio da bi se taj fond, ipak, mogao usmjeriti na Evropu, nakon početnog distanciranja kojeg je izazvala zabrinutost evropskih funkcionera u vezi s njegovom transparentnošću i motivima za ulaganje.
“Moram zahvaliti tim evropskim funkcionerima. Uštedjeli su mi puno novca. Sada mi pristupaju ne postavljajući nikakve uslove, pa opet počinjem razmišljati o ulaganjima u Evropu”, istakao je Đivei.
Prilikom februarske posjete Pekingu Piter Mandelson, tadašnji evropski komesar za trgovinu, pozvao je na uvođenje globalnog kodeksa ponašanja za državne stabilizacione fondove zbog njihove netransparentnosti u poslovanju. Na tome su, međutim, evropski lideri stali, pa je sada otvoren put kineskom fondu za ulazak u Evropu.
Dok “China Investment Corporation” nije bio snažnije prisutan u Evropi otkad je osnovan 2007. godine, u SAD se odlučio na nekoliko vrlo vrijednih i profilisanih ulaganja. Jedno od njih je pet milijardi dolara vrijedno ulaganje u gigantsku banku s Wall Streeta Morgan Stanley u decembru 2007. godine. Kinezi su nakon toga zabilježili gotovo četiri milijarde dolara gubitaka nakon što se američka banka našla na udaru kreditne krize.
“China Investment Corporation” je osnovan da bi pomogao Kini da pronađe unosnije prilike za ulaganje ogromnih deviznih rezervi, koje trenutno iznose 1,95 biliona dolara, a uglavnom su pohranjene u instrumentima s niskim prinosima poput američkih državnih obveznica. Fond zasad nije ispunio očekivanja, dijelom i zato što je osnovan neposredno prije izbijanja globalne finansijske krize, dok je s druge strane u inostranstvu potpirio sumnje u vezi sa stvarnim namjerama Kine prilikom ulaganja novca svojih deviznih rezervi. Većina zemalja smatra da su kineska ulaganja paravan za političke ciljeve, zbog čega su često nailazila na blokadu. Kineske investicije postale su, međutim, poželjne nakon izbijanja globalne finansijske i ekonomske krize jer je svjetska ekonomija ostala bez izvora svježeg kapitala.