Alijagić i u Hrvatskoj izgubio milionski spor protiv Republike Srpske

18.05.2018. / 15:01

– Županijski sud u Bjelovaru poništio presudu dubrovačkog opštinskog suda koji je prihvatio milionski tešku presudu Osnovnog suda u Trebinju na štetu Republike Srpske

– Iako živi u Dubrovniku, Alijagić nema dokaz da je hrvatski državljanin

– Alijagić neće isplatu u obveznicama, želi imovinu RS u Hrvatskoj pa pokušao da zaobiđe Zakon o unutrašnjem dugu RS 

BJELOVAR – Vlasnik predratne bravarske radnje u Trebinju Salih Alijagić poražen je i na sudu u Hrvatskoj, u posljednjem pokušaju da od Republike Srpske u maratonskim sudskim sporovima naplati desetine miliona maraka za oduzimanje nepostojećih „srebrnih elektroda“, saznaje portal CAPITAL.ba.

Alijagić, koji je preko preko Opštinskog suda u Dubrovniku 2016. godine dobio “priznanje strane sudske presude”, odnosno priznanje presude Osnovnog suda u Trebinju po kojoj Republika Srpska treba da mu isplati više od šest miliona KM na ime imovine uništene u ratu, zaustavio je drugostepeni Županijski sud u Bjelovaru.

Alijagić, kako se navodi u presudi, nije imao pravo na ovakvu odluku dubrovačkog suda jer, iako nastanjen u ovom gradu, nema hrvatsko državljanstvo.

Bjelovarski sudija Dobrila Ćuruvija ovakvu presudu je donijela 3. avgusta prošle godine, nakon što su se na odluku dubrovačkog suda požalilo Pravobranilaštvo RS, koje zastupa Ministarstvo trgovine i turizma RS i trebinjsku firmu „Metalac“ u stečaju.

Pobijenim rješenjem prvostepenog hrvatskog suda prihvaćen je prijedlog i priznata odluka Osnovnog suda u Trebinju od 17. oktobra 2003. godine, koja je postala pravosnažna 16. septembra 2009. godine, a kojom je naložena isplata 6.033.985 KM sa zateznom kamatom koja teče od 27. jula 1993. godine i nadoknada parničnog troška od 49.000 KM sve u roku od 15 dana. Protiv takvog rješenja žalile su se Republika Srpska i grad Trebinje kao razlog navodeći povredu postupka i nepotpuno utvrđene činjenice te pogrešnu primjenu materijalnog prava.

Bjelovarski sud usvojio je ovu žalbu jer u sudskom spisu nije postojao dokaz da je Alijagić državljanin Hrvatske.

„Predlagač navođenjem ličnog identifikacionog broja ne dokazuje državljanstvo Republike Hrvatske. Budući da, i nakon što je prigovoreno, u spis nije dostavio dokaz o hrvatskom državljanstvu, a ni u zakonskoj odredbi nije utemeljio svoj prijedlog, žalbe su osnovane pa se preinačava pobijano rješenje i prijedlog odbija kao neosnovan“, stoji u presudi koja je u posjedu CAPITAL-a.

Alijagić neće obveznice

Alijagić je, kako su ranije pisali mediji, želio da zaobiđe Zakon o unutrašnjem dugu RS prema kojem navedeni iznos treba da mu bude isplaćen u obveznicama i da se, umjesto obveznica, dočepa imovine RS u Hrvatskoj.

U Ministarstvu trgovine i turizma RS tvrdili su da je u predmetu „Alijagići” riječ o unutrašnjem dugu RS, zbog čega šteta mora da bude izmirena isključivo u skladu sa Zakonom o unutrašnjem dugu RS koji je “lex specialis” zakon. Taj zakon odnosi na materijalnu i nematerijalnu štetu nastalu u periodu ratnih dejstava od 20. maja 1992. do 19. juna 1996, a šteta po braću Saliha i Muamara Alijagić nastala je 1993. godine.

Zakon, objašnjavali su pravni eksperti, još od 2006. godine primjenjuje se na sve presude u slučaju ratne štete, a on je i usvojen da budžet RS ne bi došao u opasnost zbog brojnih sudskih presuda. Upravo slučaj „Alijagić“ bio je povod za donošenje Zakona. Slučaj se na sudovima „povlači“ još od 1999. godine, a počeo je odštetnim zahtjevom od oko 34 miliona KM  na ime odšete za mašine u ratu izuzete iz radionice braće Alijagić.

Salih Alijagić je prije nekoliko godina i sam najavio da će pokušati da se dočepa imovine RS u Hrvatskoj.

„Da hoću, sada bih mogao preuzeti ‘Naftne terminale’ u Pločama i meni dobro. Ali neću! Znam da u Hrvatskoj postoje nekretnine čije je vlasništvo neka od opština ili firmi iz RS. Ako ne bude išlo nikako drugačije, ja ću štetu koju su mi napravili prije tačno 20 godina, namiriti imovinom RS u Hrvatskoj. Jedino nisam spreman i to nikada neću prihvatiti da mi RS sada da neke papire, odnosno obveznice i time mi kao namiri štetu“, rekao je.

Falsifikovanim potvrdama do odštete

Ministarstvo unutrašnjih poslova RS u maju i avgustu 2005. godine podnijelo je dva izvještaja o počinjenom krivičnom djelu protiv Saliha Alijagića i četvorice saradnika kojim ga tereti da je u sudskom sporu protiv Opštine Trebinje za ratnu odštetu upotrebljavao neistinite poslovne isprave i prikrivao stvarno poslovanje “Alijagića”.

Policija je utvrdila da su falsifikovane potvrde firme “Peromi” od 25. aprila 2002. godine, firme “Holding Obod” Cetinje od 14. marta 2002. godine, koje govore o srebrenim elektrodama u radnji Alijagića.

Alijagići su na osnovu tih papira Osnovnom sudu u Trebinju tužili RS, opštinu Trebinje i firmu “Metalac” radi naknade ratne štete u iznosu od oko 34 miliona KM. Kasnije je taj iznos smanjen na oko šest miliona.

Trebinjski sud 17. oktobra 2013. godine naložio namirenje u gotovini iako je 2012. godine Vrhovni sud RS u predmetu tražioca izvršenja Saliha Alijagića za dug od 4,75 miliona KM kao nadležan odredio Okružni sud u Istočnom Sarajevu, koji je utvrdio da je RS obavezna da navedeni iznos izmiri emisijom dugoročnih obveznica sa rokom dospijeća od 14 godina i isplatom u 10 jednakih rata od devete godine prije krajnjeg roka dospijeća.

CAPITAL: Žana Gauk

Tagovi: izdvajamoministarstvo trgovine i turizma rsOpštinski sud DubrovnikOsnovni sud Trebinjeratna odštetaSalih AlijagićvaznoZakon o unutrašnjem dugu RSŽupanijski sud Bjelovar